เมื่อฉันหยุดวิ่งตามชัยชนะ

ฉันไม่ได้มาหาความมั่งคั่งที่อาวิเอเตอร์ แต่มานะเพื่อหน้าจอในยามสองทุ่ม ที่เปล่งประกายเหมือนแผ่นจั๊สเก่าในอพาร์ตเมนต์บรูคลิน ซึ่งกระซิบบางสิ่งที่แท้จริง: การควบคุมไม่อยู่ที่ตัวคูณ—but อยู่ระหว่างการหมุน ฉันเคยตามหา ‘RTP สูง’ เหมือนเวทยังมนต์ แต่มั่งคั่งแท้จริง? มันมีอยู่ในความเงียบก่อนคลิก ‘Take Off’—ไม่ใช่ชัยชนะ—but การหายใจเมื่อเครื่องบินลอยผ่านเมฆ พ่อ—เยอรมัน สมเหตุผล—สอนให้นับแต่ละบาท แม่—บราซิล กับจังหวะ—สอนให้ฟังความเงียบ d้วยกัน พวกเขาให้ฉันสองภาษา: หนึ่งของตัวเลข และหนึ่งของจิตวิญญา ดังนั้นฉันหยุดเดิมพัน เริ่มสังเก็บมองดู แต่ละเซสชั่นกลายเป็นสมาธิ: 20นาที เดิมพัน BRL เพียงครั้งเดียว—ไม่มีกลโกห์ ไม่มีแอปทำนาย แค่วรรณกรรมแห่งการขึ้น—the การไต่อ้างช้าๆ เมื่อเธอหยุดไลตามมัน ‘งานเลี้ยงดาวอาวิเอเตอร์’? มันไมใช่วาระการ—it เป็นเสียงสะท้อนจากคาร์นิวอลแห่งรีโอผ่านหูฟองในยามเช้า ฉันเริ่มแบ่งปัญภาพหน้าจอ—not เป็นชัยชนะ—but เป็นโปสเตอร์จากภายใน: ‘วันนี้ฉันบินโดยไม่มีชัยชนะ’ ‘วันนี้ฉันยืนอยู่บนพื้นดิน’ ‘วันนี้ฉันรู้สึกอะไรเลย… และก็เพียงพอแล้ว’ อาวิเอเตอร์ไมใช่วาจากรู้แพลเกมเพื่อชนะ แต่มะศักษากรรมที่เธอกลับมาเมื่ออ่อนล้าจากการถูกบอกว่าความสำเร็จเป็นแบบไหน มาพบกับฉันในยามเที่ยวน้ำ ฟากฟ้ายอดไม่มอบุญแรง ฟากฟ้ายอดมอบหมายถึงความมีอยู่