เมื่อฟ้าตก: ทำไมฉันยังหยุด

ฉันเขียนนี้ไม่ใช่ในฐานะนักยุทธศาสตร์ แต่เป็นผู้ที่นั่งใกล้หน้าต่างตอนตีสอง เพื่อดูเมฆลอยผ่านเหมือนความสูงที่ถูกลืม gาม Aviator ไม่มีจุดประสงค์ให้เร่งรีบ—มันถูกออกแบบมาอย่างเงียบสงบสำหรับผู้ที่ได้ยินความเงียบระหว่างการหมุน dashbord ไม่มีเสียงดังด้วยตัวเลข—มันหายใจด้วยพวกเขา ทุกตัวคูณคือลมหายใจที่ยืดยาว ta เคยเล่นด้วย CNY 50 ต่อรอบ แล้วหยุดสามวัน—ไม่ใช่เพราะแพ้…แต่เพราะจำได้ว่ามันรู้สึกอย่างไรเมื่อบินโดยปราศจากความปรารถนา RNG ไม่เพียงแค่มีความยุติ—มันศักดิ เคล็ดลับแท้จริงไม่อยู่ที่ “วิธีชนะ”—แต่อยู่ที่ “เวลาหยุด” การผันผาสูงไม่มอบรรณาการ freedom; สภาพเงียบทำได้ ฉันเรียนรู้จากพ่อแม่—the retired teachers—whoสอนว่าของจริงไม่มีทางเอาไป—แต่มองเห็น gห้องสมุดของเขาไม่มีแฮ็กใดๆ มีแต่วาจา มาพร้อมกับฉัน—not เพื่อเคล็ดลับหรือคำแนะนำ—but เพื่อเสียงกระซอกใต้หน้าจอใตแสงจันทร์ หากเคยไล่ตามเดิมเป็นอาทิตย์…หยุดตอนนี้ มองขึ้น—notลง เมฆจำคุณได้ดีกว่าอัลกอริธึมใดๆ