Ang Illusyon ng Kontrol sa Aviator Game

Hindi ako nagtataguyod ng pagtaya. Bilang dating tagapagtatag ng sistema laban sa addiction, nakikita ko ang Aviator hindi bilang laro ng kumplikado—kundi bilang eksperimentong pang-ugali na may estetika ng eroplano.

Ang bawat round ay parang naghahari ka sa paliparan. Ngunit sa ilalim ng ingay at pataas na multiplier ay isang mahusay na nilalaman na feedback loop.

Nag-simulaculate ako gamit ang Monte Carlo—nakita ko: RTP ay halos 97%, pero ang volatility ay binuo para bigyan ang mga unang exit at sabihin ang paghihintay. Hindi ito kawalan—ito ay disenyo.

“Ang saya ay hindi sa panalo—kundi sa halos panalo.”

Ang ganitong ‘halos’ effect? Ito’y tandaan na operant conditioning.

Paano Itinatago ng ‘Paglalakad’ Ang Iyong Isip

Ginagamit ang Aviator ang tatlong pangunahing psikolohikal na mekanismo:

1. Pagsulong – Mula 1.2x hanggang 50x o higit pa, tila may momentum.
2. Temptasyon para mag-withdraw – Kapag nakakuha ka ng 3x o 5x, naririnig mo: “Isa lang pang pull…” Dito bumababa ang dopamine at tumataas ang panganib.
3. Social proof – Makikita mo kapwa manalo nang agad — FOMO (takot mawala). Pero totoo: mga average lang, hindi talento.

Naiintindihan ko kung bakit nawalan sila ng plano matapos tatlong crash. Totoo: random lang sila—at walang pattern maliban RNG certification.

Pagtukoy ng Realistic Boundary (Dahil Hindi Ako Therapist)

Kahit ako’y may limitasyon—dahil minsan, rationality ay nababalewala kapag nagkaroon na adrenaline.

Aking batas? Budget = fuel tank; walang refuel unless off the runway.

• Limitahan sa £10–£20 bawat sesyon (pariho kay coffee budget).
• Gumamit ng auto-exit tool sa 2x o 3x—para maging disiplinado.
• I-record tulad flight log: oras, ratio ng panalo/panalo, estado pagkatapos laro.

Hindi para manalo—to too aware.